نهضت تحریم تنباکو: تفاوت میان نسخه‌ها

تحریم تنباکو جنبشی سراسری و گسترده در میان مردم بود که سلطه خارجی و استبداد را به ‌گونه‌ای مستقیم و هم‌زمان نشانه می‌گرفت<ref> فوران، مقاومت شکننده، 249 ـ 250.</ref>. تمام طبقات مردم حکم تحریم تنباکو را با شور و هیجان، سرعت و دقت و انضباط کامل به کار بستند<ref> فووریه، سه سال در دربار ایران، 231.</ref> و این حرکت به نماد همبستگی ملی تبدیل گردید. کسانی که چندان پایبند رعایت احکام شرعی نبودند و در منظر خاص و عام مرتکب هر نوع گناه می‌شدند‌<ref> اصفهانی کربلایی، تاریخ دخانیه، 108 ـ 110.</ref>، اقلیت‌های مذهبی<ref> کدی، تحریم تنباکو، 127؛ تیموری، قرارداد 1890، 108.</ref>، درباریان و دولت‌مردان<ref> ملک‌آرا، شرح حال، 116.</ref> و حتی همسران ناصرالدین‌شاه<ref> فووریه، سه سال در دربار ایران، 231؛ اعتمادالسلطنه، روزنامه خاطرات، 781.</ref>، نیز با التزام کامل، حکم تحریم را رعایت ‌کردند. اعتمادالسلطنه پس از ستایش از میرزای شیرازی، تأثیر قلم و حکم ایشان را از سرنیزه دولت ایران بیشتر دانست<ref> همان، 791.</ref>. گزارش لاسلز، وزیرمختار انگلستان در تهران به سالیسبوری، نخست‌وزیر انگلستان نیز بیانگر اهمیت حکم است. وی در این گزارش می‌گوید ‌کسانی که مدت زیادی در ایران اقامت دارند، به او گفته‌اند آنان از این تنفیذ قدرت ملایان<ref> روحانیان.</ref>، هم از جهت مخالفت با دولت و هم از جهت اطاعت بی‌چون و چرای مردم از اوامر آنان در موردی که شرع آن را حرام شمرده، دچار شگفتی شده‌اند<ref> کدی، تحریم تنباکو، 130.</ref>.