۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
}} | }} | ||
'''نهضت مشروطه'''، قیام ملت ایران علیه استبداد سلطنتی، ۱۲۸۵. | '''نهضت مشروطه'''، قیام ملت ایران علیه استبداد سلطنتی، ۱۲۸۵. | ||
معنای اصطلاحی واژه مشروطیت، حکومت [[قانون]] است. مشروطه به رژیم سیاسی یا حکومتی گفته میشود که دامنه کاربرد [[قدرت]] در آن محدود به قانون است و در برابر حکومت استبدادی قرار میگیرد. | |||
فرمان مشروطیت و دستور تشکیل مجلسی مرکب از تمام طبقات، در چهاردهم جمادیالثانی ۱۳۲۴ق به دست مظفرالدینشاه صادر شد. هدف اصلی نهضت مشروطه، تبدیل قدرت سیاسی خودکامه به قدرت مقید به قانون بود. | |||
[[امامخمینی]] نقش علما، روشنفکران و توده مردم و عملکرد مثبت یا منفی هر یک را در موفقیت یا شکست نهضت مشروطه مهم ارزیابی کرده است. ایشان با تأکید بر عبرتآموز بودن نهضت مشروطه، عوامل شکست و انحراف این نهضت را که تنها با هدف محدودشدن قدرت سلطنت و برقراری قانون و نه تغییر رژیم سلطنتی اتفاق افتاد، 1. نفوذ اندیشهها و افکار غربی، 2. نفوذ افکار [[استبداد|استبدادی]]، 3. تضعیف روند اسلامی، 4. بروز تفرقه میان رهبران نهضت و 5. دخالت بیگانگان میدانست. | |||
== معنای لغوی و اصطلاحی == | == معنای لغوی و اصطلاحی == |