۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قدرت الهی'''، منشأ صدور فعل حقتعالی همراه با [[علم الهی|علم]] و [[ | '''قدرت الهی'''، منشأ صدور فعل حقتعالی همراه با [[علم الهی|علم]] و [[اراده]]. | ||
قدرت، یکی از صفات کمالی وجود محسوب میشود. برخی از متکلمان مانند اشاعره قدرت را مانند دیگر [[اسما و صفات|صفات]] از صفات حقیقی حقتعالی و زاید بر ذات میدانند، اما متلکمان امامیه، قدرت را صفات حقیقی و عین ذات میدانند. | |||
[[امامخمینی]] در [[تألیفات و آثار امامخمینی|آثار]] خود، بحث قدرت الهی را از جهت هستیشناختی و معناشناختی بررسی و از شمول و گستردگی آن بحث کرده است. و همسو با [[حکما]] قدرت را به معنای اعم در مخلوق و واجب، همان صدور فعل از روی علم، اراده و اختیار میداند. ایشان سخنان متکلمان درباره حقیقت قدرت را نقد کرده است. | |||
امامخمینی برای اثبات قدرت الهی در مقام ذات برهان لمّی اقامه کرده است و برای اثبات قدرت در مقام فعل برهان انّی اقامه کرده است. و به تبع برخی حکما بنابر [[اصالت وجود]] چند دلیل بر عمومیت قدرت باری تعالی اقامه میکند از جمله: ۱-بر اساس عمومیت جعل؛ ۲-بر اساس علم حق تعالی؛ ۳-بر اساس قاعده ایجاد؛ ۴-بر اساس فعل اختیاری؛ ۵-بر اساس حقیقت انسانی | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == |